De komst van Joachim Stiller
Hubert Lampo
Samenvatting
"De komst van Joachim Stiller begint als een nuchter verslag van alledaagse én bijzondere dingen die de journalist Freek Groenevelt overkomen. Al in het eerste hoofdstuk blijkt iets doodgewoons als wegwerkzaamheden in een Antwerpse straat eigenlijk heel ongewoon te zijn. Groenevelt schrijft er een stukje over in de krant en komt daardoor in contact met de verantwoordelijke wethouder. Deze bestrijdt dat er werkzaamheden werden verricht in de bewuste straat, maar voegt eraan toe dat er in de stad angstaanjagende dingen gebeuren. Groenevelt begint wat onzeker te worden. Als hij kort daarop een brief ontvangt van een zekere Joachim Stiller, die ruim anderhalf jaar vóór zijn geboorte is gepost, waarin verwezen wordt naar zijn veertig jaar later te verschijnen krantenartikeltje, kan Groenevelt er niet meer omheen: er gebeuren hier heel vreemde dingen." - http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/d/de-komst-van-joachim-stiller/
Mijn mening over het boek:
Ik ben pas in dit boek begonnen toen de presentatie over het magisch realisme, waarin De komst van Joachim Stiller besproken werd, al geweest was. Hierdoor was ik enigszins voorbereid op het boek en had ik wellicht enkele vooroordelen. Zo hadden mijn klasgenoten al verteld dat we Joachim Stiller vergelijken met de Messias, iets wat niet raar doet opkijken aangezien het motto van het boek een Bijbelvers is. Hoewel ik het boek op 3 oktober al uit de mediatheek had geplukt, ben ik dus pas veel later gaan lezen. Ik ben vaak begonnen in het eerste hoofdstuk, maar kwam er nooit echt doorheen, tot de tijd begon te dringen. Toen ik er eenmaal doorheen was, vond ik het verhaal erg geheimzinnig en in zekere zin ook wel spannend. Vooral de manier waarop het leven van de hoofdpersoon, Freek Groenevelt, beïnvloed wordt door een man die hij nog nooit ontmoet heeft, en ook nooit zal ontmoeten, sprak mij erg aan. Ook hier kan deze Joachim Stiller weer vergeleken worden met de Messias: hij beschermt Freek en Simone, al zien zij hem niet. Ook is het begrip "Joachim Stiller" niet verbonden aan tijd: deze persoon heeft vermoedelijk tussen 1552 en 1555 een boek geschreven dat Freek vindt, en hij herinnert zich een ontmoeting met de stervende Amerikaanse Majoor Joachim Stiller aan het einde van de oorlog, en nu ontvangt hij dus weer brieven van de man.
Over de schrijfstijl van het boek heb ik niet zo veel te zeggen: het is geschreven in 1960 door een Belg, dus ik verwachtte al niet zoveel moderne woorden. Wel vond ik het "amusant" om te zien dat veel van de woorden die in het Nederlands al als ouderwets bestempeld worden, in België nog vaak gebruikt worden. Zo vond ik kleine herkenningsmomentjes in bijvoorbeeld "Zo amuseer ik mij [...]" (pag. 87), "zetel" (pag. 133) dat gebruikt wordt voor "stoel", en "Stuivenberghospitaal" (pag. 190) waar we in Nederland al overal "ziekenhuis" zeggen.
Ik zou het boek zeker aanraden aan mijn klasgenoten, al was het maar om meer mensen te hebben om ermee over te praten.