Balansverslag
Veerle Van den Meerschaut, V5c
De balans: mijn leesgedrag van brugpieper tot vijfdeklasser!
Hier in de vijfde klas zijn er veel dingen veranderd sinds ik in de brugklas ben begonnen. In de brugklas las ik vooral voor mijn plezier - voor ik ging slapen bijvoorbeeld. Nu lees ik eigenlijk alleen nog maar voor school. Dat is jammer natuurlijk, maar niet per se slecht: op school heb ik geleerd om "buiten de lijntjes" te lezen. Dat wil zeggen, buiten mijn referentiekader. In de derde klas lazen we gezamenlijk de literaire thriller "Het gouden ei" van Tim Krabbé. Voor we hieraan begonnen, las ik eigenlijk nooit thrillers omdat me dat veel te eng leek. Maar toen we het boek uit hadden, wilde ik eigenlijk alleen maar meer! Ik heb daarna in de zomervakantie veel jeugdthrillers met plezier verslonden. Die boeken waren speciaal voor jongvolwassenen zoals ik geschreven, dus de boeken waren wel aardig op niveau. Voor school heb ik echter boeken gelezen met een iets hoger leesniveau, zoals "De kleine blonde dood", al was dit niet echt mijn favoriet..
Ondanks mijn recentelijk ontdekte liefde voor thrillers, hecht ik nog altijd veel waarde aan enigszins "vrolijke" verhalen. Mijn favoriete boek is dan ook nog steeds hetzelfde als in de eerste klas, namelijk "Maaike en Domenico" van Suzanne Wittpennig. Ik heb laatst deel 9 gelezen, en ik ben er nog net zo verliefd op als op deel 1, die ik in de eerste klas heb gelezen. Ik denk dan ook dat Suzanne Wittpennig mijn favoriete schrijfster is, omdat ze mijn keuzes en mijn leven als puber heeft beïnvloed met haar boeken. Het is jammer dat ik in de vijfde klas geen verslagen mag schrijven over vertaalde boeken, aangezien mijn favoriete serie uit het Duits is vertaald. Het thema van die serie spreekt me aan omdat het betrekking heeft op mijn leven op de middelbare school, en nog een korte periode daarna op de universiteit. Identificeren met de hoofdpersoon vind ik een belangrijk aspect in een boek. Verder lees ik veel verschillende genres: thrillers, drama, science-fiction, en jeugdromans.
Mijn leessmaak is dus niet zoveel veranderd in de afgelopen jaren, op een nieuw toegevoegd genre na. Dezelfde boeken spreken mij nog altijd aan, maar nu op een hoger leesniveau. In de toekomst zal ik waarschijnlijk nog een aantal boeken gaan lezen, maar dan vooral voor school. Voornamelijk omdat ik in mijn vrije tijd helemaal niet zo vrij ben, en meer andere dingen moet doen. Toch zou ik "Twee tranen" of "De volmaakte verdwijning" van Derwent Christmas nog graag willen lezen. Het blijft interessant dat een docent op onze school in zijn vrije tijd romans schrijft.
